Wrotkarstwo jest bardzo zróżnicowaną dziedziną sportową, w obrębie której występuje bardzo dużo dyscyplin. Różnią się one od siebie rodzajem sprzętu sportowego, z którego korzystają zawodnicy, a także specyfiką samych zawodów.
Do podstawowych 6 dyscyplin wrotkarskich zalicza się:
- jazda szybka,
- hokej na wrotkach,
- jazda figurowa,
- jazda akrobatyczna (inaczej agresywna)
- zjazd (downhill),
- freestyle slalom.
Wyścigi mogą odbywać się na torze lub na ulicy. Organizowane są zawody indywidualne na czas, sprinty pucharowe, a także wyścigi dystansowe na punkty.
Jeżeli chodzi o sprzęt, to buty charakteryzują się liniowym układem kółek, stąd angielska nazwa dyscypliny inline speed skating.
Jest to zespołowa gra przypominająca hokej na lodzie. Powierzchnia, po której jeżdżą zawodnicy jest sucha i ograniczona bandami. Każda z dwóch drużyn znajdujących się na boisku składa się z 5 graczy (4 w polu i 1 bramkarz), a mecz podzielony jest na dwie 25-minutowe połowy. Łącznie, ekipa hokeja na wrotkach może składać się z 16 zawodników (14 z pola i 2 bramkarzy).
Jazda figurowa na wrotkach jest najbardziej popularna w Europie Zachodniej, USA oraz krajach Ameryki Południowej. Dyscyplina rozwinęła się w XIX wieku na terenach obecnych Niemiec i Austrii. Od 1947 rok organizowane są Mistrzostwa Świata.
W Polsce, największą popularnością jazda figurowa na wrotkach cieszyła się przed I wojną światową, a szczyt popularności przypadł na lata 60. Trudny czas dla zawodników nastał w okresie przemian ustrojowych. Dziś dyscyplina zyskuje coraz bardziej na popularności.
Występy odbywają się w kilku wariantach:
- soliści i solistki,
- pary sportowe,
- pary taneczne.
- pary taneczne.
Przypomina to do złudzenia występy w ramach jazdy figurowej na lodzie. Zawodnicy używają klasycznych wrotek z dwoma rzędami kółek. Każdy układ choreograficzny składa się z kroków, skoków i piruetów.
Zawodnicy mogą rywalizować w następujących konkurencjach:
- jazda solowa,
- pary sportowe,
- taniec,
- jazda synchroniczna,
- konkurs figur obowiązkowych.
Skoki, grind’e i slidy są charakterystycznymi elementami jazdy akrobatycznej na wrotkach. Pokazy wyglądają bardzo spektakularnie, ponieważ zawodnicy ślizgają się po murkach, rurkach oraz różnych poręczach. Jedynym ograniczeniem są tu umiejętności zawodnika, a także jego kreatywność.
W obrębie jazdy agresywnej, można wyróżnić 3 typy pokazów:
- jazda na rampie – triki wykonywane są na Half Pipe, czyli specjalnie przygotowanej konstrukcji,
- jazda na skateparku – zawodnicy jeżdżą po specjalnie przygotowanym torze,
- jazda street’owa – do trików wykorzystywana jest architektura miejska.
Jest to jedna z najbardziej ekstremalnych odmian wrotkarstwa, odbywająca się najczęściej na terenach górskich, gdzie nie trudno o stromo nachylone drogi. Zawody mogą odbywać się także na torach bobslejowych.
Strój zawodnika składa się z:
- opływowego kostiumu,
- kompletu ochraniaczy,
- żółwika (ochraniacz na kręgosłup),
- ochraniacza biodrowego,
- kasku z osłoną czaszki.
Zawodnicy osiągają tu bardzo duże prędkości, ponad 80 km/h. Filmik można zobaczyć tutaj: https://www.youtube.com/watch?v=Bi7Lz-KuFGw.
Jest to jazda pomiędzy pachołkami (najczęściej na torze jest ich 20) z elementami tańca i gimnastyki. Odstępy pomiędzy przeszkodami mogą wynosić 50, 80 lub 120 cm i są ustawiane w jednej linii. Zadaniem zawodnika jest omijanie kubeczków w dowolny sposób, wplatając w to artystyczne elementy i pozy, idealnie komponujące się z muzyką.